Death Tales یک بازی دوبعدی در حال ضرب و شتم با برخی عناصر RPG سبک است.
اجازه دهید ابتدا بحث اصلی را از سر راه برداریم. منحصر به فرد ترین چیز در مورد این بازی زیبایی شناسی آن است. Arcade Distiller سبک هنری را ارائه کرده است که شبیه هیچ بازی دیگری نیست. در ابتدا نمی دانستم چه احساسی در مورد آن داشته باشم، اما شاید این فقط به این دلیل است که بسیار عجیب به نظر می رسد.
تاریک و در عین حال رنگارنگ است و در حرکت نیز عالی به نظر می رسد. بهویژه در سطوح با مضمون تاریکتر مانند جنگل در شب خوب به نظر میرسد، جایی که این گربه بزرگ چشایر در پسزمینه به شما خیره میشود.

من فکر می کنم منصفانه است که بگوییم متأسفانه زیبایی شناسی احتمالاً جالب ترین بخش بازی است. موسیقی کاملاً خوب است اما فکر نمیکنم در بیشتر مواقع مناسب باشد. این یک موسیقی ارکسترال باشکوه با آهنگهای بسیار است که دارای یک گروه کر آوازخوان برای حماسهسازی بیشتر است. با تصاویر مطابقت دارد اما به نظر می رسد با گیم پلی بازی در تضاد است.
بنابراین همانطور که گفتم، این یک ضربات دو بعدی با کمی RPG است. بد نیست، حداقل در ابتدا. در ابتدای بازی چند ترکیب اصلی به شما نشان داده شده است و به وضوح فضایی برای رشد وجود دارد. شما همچنین یک سیستم تجهیزات مناسب با یک اسلات برای اسلحه، کلاه ایمنی و زره و دو اسلات برای جادوها دارید. بهترین بخش این است که شما می توانید تا پنج مجموعه دنده داشته باشید که هر زمان که بخواهید می توانید بین آنها جابجا شوید.

امیدوار کننده به نظر می رسد اما متأسفانه واقعاً به آن وعده اولیه عمل نمی کند. لیست حرکاتی که دارید بسیار کوچک است. یک حمله سبک، حمله سنگین و دو ترکیب وجود دارد که می توانید انجام دهید. این برای کل بازی است. تنوع سلاح نیز کم است.
در پایان هر سطح به شما یک انتخاب بین 3 جایزه داده می شود. معمولاً این یک ارتقاء سلامت یا جادویی، پول یا تجهیزات است. چیز زیادی برای متمایز کردن هر مجموعه سلاح یا زره وجود ندارد. آنها دقیقاً یک ویژگی دارند و اکثر آنها چندان مفید نیستند. به نظر می رسد که جوایز نیز به طور تصادفی ایجاد شده اند و من بدون شک بهترین سلاح را بعد از سطح اول دریافت کردم، یعنی بقیه کاملاً بی ارزش بودند.
داشتن انواع مختلف سلاح یک مزیت بزرگ خواهد بود زیرا تنوع زیادی در سطح یا طراحی دشمن وجود ندارد. سطوح بسیار ابتدایی هستند با کمی نور عجیب و غریب اینجا و آنجا. البته آنها همچنین مملو از دشمنان هستند، اما شما از دیدن مکرر دشمنان خسته خواهید شد. طرح های دشمن در سراسر جهان بازی دوباره استفاده می شوند اما با رنگ های مختلف.

علاوه بر این، مبارزه با هیولاها چندان جالب نیست. جدا از این واقعیت که شما فقط چند ترکیب اصلی برای استفاده دارید، خود مبارزه در عین حال سنگین و در عین حال شناور به نظر می رسد. حملات آهسته هستند و به نظر نمی رسد که ضربات چندان محکمی داشته باشند. حتی طولانیترین ترکیبهای ترکیبی شما نمیتوانند دشمنان را بیهوش کنند، به این معنی که بهترین استراتژی معمولاً این است که فقط یک یا دو بار به آنها ضربه بزنید و فرار کنید، زیرا آنها به راحتی میتوانند از یک کمبو خارج شوند و شما را با یک حمله اساسی مبهوت کنند.
به نظر من Basic بهترین راه برای توصیف این بازی است. سطوح نه چندان اتفاقی در آنها جریان دارد و نه مبارزات. شما فقط 3 اسلات موجودی دارید و تفاوت بسیار کمی بین سلاح و زره وجود دارد. بازی همچنین گاهی اوقات گزینههای روایتی را ارائه میدهد، اما در هر صورت شما در پایان جایزه دریافت میکنید. همچنین، یک داستان وجود دارد اما فراموش شدنی است. هرازگاهی، صحنه های برش در بین سطوح اتفاق می افتند، اما هیچ ارتباطی با کاری که واقعاً در بازی انجام می دهید ندارند.

در مجموع، من می گویم این بازی واقعا ارزش بازی کردن را ندارد مگر اینکه زیبایی شناسی برای شما کافی باشد. افتضاح نیست اما واقعاً کار خاصی را خوب انجام نمی دهد. فضای زیادی برای پیشرفت وجود دارد، بنابراین امیدواریم که Arcade Distillery در بازیهای آینده خود پیشرفت کند.
اگر دوست دارید آن را بازی کنید، با قیمت کمتر از 10 پوند در Steam در دسترس است. همچنین روی سوییچ، ایکس باکس و PS4 و PS5 نیز موجود است.
آیا Death Tales یا هر یک از بازی های دیگر Arcade Distiller را بازی کرده اید؟ در نظرات به من بگویید که در مورد آنها چه فکر می کنید.